مقایسه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در جانبازان بستری مبتلابه اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: اختلال استرس پس از سانحه یک اختلال روانپزشکی شایع در سربازان جنگ و جانبازان می باشد. این جانبازان بدلیل مواجهه با وقایع و حوادث استرس زا در دوران جنگ، با مشکلات جسمی و روانی زیادی روبرو می شوند و این امر می تواند بطور جدی کیفیت زندگی جانباز را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه کیفیت زندگی در جانبازان بستری و سرپایی با تشخیص اختلال استرس پس از سانحه می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی مقایسه ای است. 68 جانباز بستری و سرپایی مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه در شهرستان اهواز، توسط پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت(SF36) مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: بررسی های به عمل آمده نشان داد که کمترین نمرات جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه در زیر مقیاسهای ایفای نقش جسمی، ایفای نقش هیجانی و عملکرد اجتماعی بوده و بیشترین نمرات مربوط به زیر مقیاس عملکرد جسمانی بوده است. همچنین مشخص شد که بین جانبازان بستری و سرپایی مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه در زیر مقیاسهای کیفیت زندگی اختلاف معنادار آماری وجود ندارد. در بررسی ارتباط نمره کیفیت زندگی و مدت بستری در جانبازان بستری مشخص شد که بین میانگین نمره کل کیفیت زندگی و همچنین نمره مقیاس سلامت روانی با مدت بستری در این جانبازان ارتباط معنادار آماری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: اختلال استرس پس از سانحه می تواند کیفیت زندگی جانبازان را بخصوص در حیطه های ایفای نقش جسمی و هیجانی و عملکرد اجتماعی تحت تاثیر قرار دهد. بین جانبازان بستری و سرپایی به لحاظ نمرات کیفیت زندگی اختلاف معناداری وجود نداشت اما مدت بستری تاثیر معناداری بر کیفیت زندگی جانبازان بستری داشت .